آداب و رسوم عید نوروز در استان چهارمحال بختیاری
نوروز باستانی در میان مردم چهارمحال و بختیاری جایگاه ویژهای دارد.
همه مردم اعم از شهر نشین، روستایی و کوچ نشین از اواسط اسفند ماه با خرید و نو کردن لباس و لوازم منزل و خانه تکانی و خرید شیرینی و گل به استقبال نوروز می روند.
در خانه یک یا چند ظرف غلات و حبوبات سبز می کنند. اگر بین اقوام و دوستان کدورتی باشد با وساطت بزرگان به صلح و آشتی تبدیل میشود.
غذای شب عید از اهمیت خاصی برخوردار است. در موقع تحویل سال، اگر چه در نیمههای شب باشد یا در منزل بزرگ خانواده جمع میشوند و یا در زیارتگاهها و اماکن متبرکه تجمع میکنند.
روز عید اول به دیدن پدر و مادر و بزرگ خانواده و فامیل میروند و سپس با رفتن به خانه اقوام و دوستان سال نو را تبریک میگویند. بچه ها در دسته های مختلف به خانه ها میروند و عیدی میگیرند و سعی میکنند تا قبل از ظهر از خانههای مورد نظر عیدی خود را بگیرند، زیرا اگر ظهر شود، به آنها گفته میشود عید رفت به روستای پایین دست.
شنبه گردش
نرخ رشد جمعیت ایران؛ بحران خفته در کمین
شاخص های رشد جمعیت، اشتغال و آموزش در ایران به نحوی است که در صورت عدم توجه مسوولین می تواند در 50 سال آینده به حالت بحرانی برسد. بر این اساس دستگاههای ارشد نظام چندی است که بر این شاخص ها متمرکز شده و در جستجوی راهکارهای کارشناسی شده می گردند.
مقدمه
جمعیت یکی از ارکان به وجود آمدن کشورها است که در کنار جغرافیای مناسب می تواند باعث افزایش قدرت یک کشور شود. جغرافیا یک عامل تقریباً ثابت و تغییرناپذیر در طول زمان است در حالی که که جمعیت یک کشور تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد و در طول زمان می تواند در معرض تغییرات فراوانی قرار بگیرد. نرخ رشد جمعیت1 و نرخ باروری2 دو شاخص مهم در تعیین جمعیت هر کشور می باشند که در این نوشتار به بررسی وضعیت موجود و مطلوب آنها در ایران می پردازیم.
وضعیت موجود
نرخ باروری
جدول شماره (1) تحولات میزانهای باروری، مرگ و میر عمومی و امید زندگی را در سالهای 1385-1355 نشان می دهد
همانگونه که ملاحظه می شود میزان باروری کل 3 برای هر زن در کل کشور در سال 1355برابر با 08/6 فرزند بوده است، که در سال 1385 به 8/1بچه کاهش یافته است. یعنی 18 فرزند با 20 نفر والدین جایگزین میشود که 2 نفر کمتر از حد جانشینی است. در این صورت و با ادامه این روند، موضوع انقراض تدریجی نسل مطرح میشود.
جدول1- میزان باروری کل ، مرگ و میر عمومی و امید زندگی از سال 1355 تا 1385